Dlaczego kuchnia włoska jest tak popularna na całym świecie? Bo tworzy ją tradycja…oraz prostota i świeżość składników. Najlepsze tradycyjne potrawy powstawały lub powstają z przypadku, biedy lub gospodarności również w Polsce.
Massimo Bottura jeden z najlepszych kucharzy na świecie stworzył projekt-fundację pod nazwą „Food for Soul”. Założeniem projektu, jest gotowanie z odpadów w celu zwrócenia uwagi na ilość marnowanego jedzenia na świecie oraz karmienie najbiedniejszych, bezdomnych i uchodźców.
Mediolan. Światowe Targo Expo 2015. Refettorio Ambrosiano to jeden z projektów Massimo, gdzie światowe kulinarne sławy takie jak René Redzepi, gotują dla biednych i bezdomnych z resztek produktów. Codziennie, pod koniec dnia na Mediolańskich światowych targach żywności wyrzucano kilogramy jedzenia. Massimo, wraz z czołowką kucharzy z całego świata, codziennie gotują i karmią setki tych najbardziej ubogich. Potrawy powstają spontanicznie, z tego co ciężarówka akurat przywozi w skrzynkach. Jest improwizja w oparciu o najlepsze światowe kulinarne doświadczenia. Niejeden przyznaje, że najlepsze potrawy powstawały przez przypadek lub z powodu różnego rodzaju ograniczeń. W przeciagu 5 mięsiecy kucharze „ratują” 15 ton produków, tworząc sezonowe, zdrowe dania karmiąc potrzebujących.
Region Emilia-Romagna. Rok 2012. Trzęsinie ziemi. 360,000 wielkich, o cylindrycznym kształcie kręgów sera Parmigiano Reggiano zostaje uszkodzonych. To ogromna strata, biorąc pod uwagę ilość mleka i czasu poświęcono na wytworzenie sera na taką skalę. Massimo ma kolejny pomysł. Wykreował przepis na rewolucyje risotto cacio e pepe ( ser i pieprz). Gotuje i zużywa w swojej kuchni 1,000 kręgów sera. Reszta zostaje wyprzedana do zera!
Do przepisu poniżej można zużyć ziemniaki z poprzedniego dnia z obiadu…zrobić prosty sos pomidorowy i dodać wszystkie inne resztki jakie zalegają wam w lodówce. Suchy kawałek sera? zetrzeć na tarce…zwiędnięta sałata? umyć w zimnej wodzie, zostawić na kilkanaście minut, osuszyć i pokroić na drobne paski…kawałki surowych warzyw? umyć, pokroić drobno, podsmażyć na patelni z oliwą i ziołami…
Przepis dostałam od moich ulubionych ludzi z Sycylii 🙂
Porcja na około 15 sztuk wielkości płaskiego pączka
500 g ugotowanych i ugniecionych ziemniaków (mogą być lekko ciepłe)
500 g mąki
50 g oliwy lub masła
1 jajko (opcjonalnie)
7 g suchych drożdży
4 łyżki mleka
1 łyżeczka soli
olej do smażenia
Sos pomidorowy
duża butelka passaty pomidorowej lub pomidorów z puszki (zblendowane na gładki sos)
1 szalotka
sól, pieprz, oliwa, origano
Cebulkę pokroić dobno i zeszlić na oliwie, wlać passatę, doprawić przyprawami, pogotować około 10 min.
Dodatki:
oregano, kapary, suszone pomidory, ser, marynowne tofu, grillowane warzywa np. papryka, inne ulubione składniki i zioła
Drożdże rozpuścić w 4 łyżkach mleka, dodać do ziemniaków, wymieszać dobrze, dodać resztę składników i połączyć w gładkie ciasto. Ciasto rozwałkować na grubość około 6 mm. Wykroić kółka i układać na posypanej mąką lnianej ściereczce (ściereczkę można rozłożyć na stolnicy lub dużej desce) Przykryć drugą ściereczką i zostawić na około 2.5 -3 godzin, najlepiej w ciepłej kuchni. Rozgrzać warstwę oleju (na około 4 cm) w dużym rondlu lub wysokiej patelni. Olej powinnien byc bardzo dobrze nagrzany, sprawdzić to można wrzucając kawałek ciasta na olej, jeśli wypływa natychmiast na wierzch, można wrzucać resztę pizzetek. Przed wrzuceniem pizzetki na olej, zrobić kciukiem wgłebienie w kółku. Poźniej, po usmażeniu, w tym zagłębieniu lepiej trzyma się sos pomidorowy. Smażyć je do brązowego koloru, wyciągać na ręcznik papierowy. Serwować gorące z sosem pomidorowym i ulubionymi dodatkami.
*wszystkie wiadomości o Massimo znajdziecie w filmie „Teatr życia” (Theater of Life)
food to warm the soul 
Skomentuj